Jeanne en Hein Brekelmans wonen in Sint-Michielsgestel en ‘waren eigenlijk niet zo op Schijndel georiënteerd’. Voor een filmavondje hoefden ze evenmin het dorp uit. De personeelsvereniging van Kentalis (waar Jeanne tot haar pensionering werkte) organiseerde dit immers maandelijks voor medewerkers en hun introducés. Op een gegeven moment stopte dat filmclubje er echter mee. Een collega wees Jeanne erop dat ‘er in Schijndel ook mooie films werden gedraaid’. Dus kwamen Jeanne en Hein in december 2014 voor het eerst naar een filmvoorstelling in Schijndel. Amper een half jaar later werden ze door Jac gepolst of ze interesse hadden om achter de schermen mee te werken.
Dat hadden ze. Met als gevolg dat Hein nu al een paar jaar meehelpt met de opbouw van de apparatuur terwijl Jeanne multifunctioneel inzetbaar is. ‘Het begon met de kassa, daarna deed ik af en toe met een project mee en nog later ging ik ook kaartjes scheuren en het onthaal doen. Het universele mechanisme van vrijwilligerswerk is dat het steevast uitdijt’, lacht Jeanne. ‘Elke vrijwilliger zal dit kunnen beamen. Maar als je als filmclub meer wilt doen dan standaard films vertonen, betekent dit dat je van je vrijwilligers iets extra’s moet durven vragen.’
Gaat het dan vooral om taken tijdens de filmavond zelf?
‘Doorgaans wel. Maar inmiddels maken ‘projecten’ deel uit van mijn takenpakket en daar komt toch wel het een en ander bij kijken. De eerste stap houdt in dat je mensen benadert die eventueel iets kunnen vertellen over het onderwerp in kwestie. Daarna volgen er een aantal verkennende gesprekken waarin je bespreekt hoe je samen invulling wilt geven aan de filmavond. Toen we 'Kapsalon Romy' gingen vertonen, heb ik bijvoorbeeld samen met Trudy (van Houten) contact opgenomen met een mevrouw die in Schijndel een aantal appartementen beheert voor dementerende volwassenen. De avond van de filmvertoning kwam zij vertellen over haar ervaringen met dementerende ouderen. Een ander project was ‘Schijndel schoon’. Die avond hebben we een film vertoond over een afvalberg in Brazilië. Twee Schijndelse dames hebben toen verteld hoe ze geregeld op pad gaan om zwerfafval op te rapen en hoe ze op die manier bijdragen aan schone straten.’
Kies je de projecten waarbij je betrokken wordt?
'Doorgaans kiest Jac het thema. Natuurlijk heb ik met het ene project meer affiniteit dan met het andere. ‘Doof kind’ bijvoorbeeld lag mij vanuit mijn vroegere werk, nauw aan het hart. Dat project heb ik zelf volledig uitgewerkt. We hadden vooraf een doof echtpaar met hun horende kinderen uitgenodigd. De ouders vertelden hoe het is om doof te zijn in een horende samenleving; de kinderen gaven aan hoe het is om dove ouders te hebben. Dit soort verhalen van ervaringsdeskundigen geeft een extra dimensie aan de filmavond. We merken dat onze leden dit oprecht waarderen. Dat ik geregeld ingeschakeld word voor projecten, vind ik eigenlijk best interessant. Ik doe immers altijd weer nieuwe informatie op. Ik ben van nature nieuwsgierig en geloof in het principe van ongoing learning. Je moet jezelf scherp houden. Jezelf blijven uitdagen om nieuwe dingen te ontdekken en dàt kan ik als lid en als vrijwilliger van de filmclub zeer zeker!.
Waar ligt jouw persoonlijke voorkeur wat betreft films?
‘Ik ben niet zoals Jac op de hoogte van alles wat er op filmgebied gebeurt. Hij kijkt ook met heel andere ogen naar films. Als ik een film kijk, voelt het meer alsof ik een boek aan het lezen ben. Ik zit dan in de wereld van het verhaal. Jac kan een film volledig met technische ogen bekijken; ik vergeet alles bij het verhaal. Ik hou van films met een boodschap. Films die iets vertellen. Daartegenover heb ik een hekel aan films met zinloos geweld of horror. Ik ga dus nooit naar previews, want je weet niet wat je te zien krijgt. Bij de filmclub hoef ik niet bang te zijn dat ze aankomen met een film vol agressie waarbij ik het liefst de zaal wil uitlopen. De kracht van Filmclub Schijndel is dat je weet dat een groepje mensen met een kritische blik naar de vertoonde films heeft gekeken. Ik vind het fijn dat dit gebeurt door zowel mannen als vrouwen, want mannen kijken toch anders naar een film dan vrouwen. Je weet dan ook dat de selectiecommissie gekozen heeft voor een film met kwaliteit. Een kwaliteit die mij aanspreekt. De criteria waarop een film wordt geselecteerd, zijn de criteria die mij aanspreken. Verder vind ik het mooi dat ze films uit andere culturen vertonen. Uit minder bekende landen komen soms echte pareltjes.’
Hoe worden de taken eigenlijk verdeeld? Is er zoiets als een vastgelegde taakomschrijving?
‘Je werkt met een rooster. Je kunt ook gewoon - als toeschouwer - een keertje naar de film komen. Ik merk dat zowel het publiek als de vrijwilligers, een club van rustige, geïnteresseerde mensen is. Dat is fijn. Kortom, ik ben blij dat ik lid ben van de filmclub en dat ik mijn steentje kan bijdragen aan deze goed geoliede machine. Hein en ik kwamen puur voor een avondje ontspanning naar Schijndel. Dat ik vanuit Sint-Michielsgestel zo betrokken zou raken bij het filmaanbod in Schijndel, had ik nooit gedacht.’
Zie je jezelf binnen een aantal jaar nog steeds dit vrijwilligerswerk doen?
‘Ik denk het wel. Kijk, ik heb als hobby ook tuinieren, maar je weet dat er een moment komt dat je die hobby niet meer kunt uitoefenen. Met het ouder worden komen immers de fysieke ongemakken. Hoe anders is het met wat ik doe voor de filmclub. Zolang ik gezond blijf, zie ik me dit wel nog een hele tijd doen,’ besluit Jeanne gedecideerd.
Interview: Gerda Baeyens 2021