We hebben jaren gezocht naar een hoge zaal om extra films te vertonen. Het Gasthuis, een wijkgebouw in de voormalige kapel van Huize Lidwina op de Boschweg, werd begin 2010 geopend.
Wat wil je nog meer, een prachtige sfeervolle zaal met een volledig zicht op het grote filmdoek waarop een mooie film is geprojecteerd. Met een glaasje wijn in een rustige sfeer samen met andere bezoekers naar een film kijken. Dat is wat de Filmclub wil bieden op locatie Het Gasthuis. Dat maakt een avondje filmkijken echt een avondje uit.
Eerste film
Onze eerste film werd vertoond op dinsdag 14 januari 2010, 'Memoirs of a Geisha' van regisseur Rob Marshall.
Eén keer per maand een filmvertoning werd al na een jaar uitgebreid tot drie keer per maand, telkens op dinsdagavond. De zaal is beduidend hoger dan de kleine zalen van ’t Spectrum waardoor de zichtlijn veel beter is en we meer bezoekers kunnen ontvangen. De indeling van de zaal is informeel met losse stoelen en tafels. Het 4,5 meter brede projectiescherm moet telkens opgebouwd worden en komt te staan op de plaats waar vroeger het altaar stond. De stoelen zijn niet optimaal om er 1,5 uur op te zitten. Om die reden hebben we een pauze ingevoerd.
In dezelfde ruimte is een bar zodat men na binnenkomst een drankje kan meenemen om er tijdens de film van te genieten. Omdat de films met pauze worden vertoond, is er ruime gelegenheid voor sociale contacten. Elkaar ontmoeten, is dan ook een van de doelstellingen van de Filmclub. Dat wordt het meest zichtbaar tijdens de thema-avonden, projecten en lezingen.
Thema-avonden
Enkele thema-avonden waren: Milieufilms in samenwerking met de Schijndelse Energie Coöperatie, 'De wereld woont in Schijndel deel 2', borstkanker met de film 'Tijdbommen, de keuze van Sanne', de volledige uitvoering van de 'Matthäus-Passion', documentaire 'Down to Earth', een spontane djembé-avond, Afrika-avond met zang en kunst, de film 'Doof kind' met Kentalis.
Eind 2011 organiseerden we een thema-avond rondom Afrika, met een documentaire over een Zuid-Afrikaans kinderkoor met de titel 'We are together' van regisseur Paul Taylor. De zaal werd 'gekleurd' met schilderkunst van Jeroen Bax uit Schijndel en zang van het koor Betje Wolff eveneens uit Schijndel. Jeroen Bax had speciaal voor deze avond, geïnspireerd op de film, het schilderij 'Eyes' gemaakt.
Tevens hadden we Sarah, Odette en Anita, drie in Schijndel wonende Congolese dames uitgenodigd. Ze kwamen in traditionele kledij. Ze kregen veel belangstelling en er werd druk met hen gepraat. Het Gasthuis maakte speciaal voor deze avond een Afrikaans buffet klaar.
Achter de bar staan steeds de vrijwilligers van Het Gasthuis Ria van der Steen en Ria Korsten. Als het licht wordt gedoofd, blijven ze om de film te kijken. Ze hadden eigenlijk nog nooit dergelijke films gezien dus dat was in het begin erg wennen. Zoals Ria van der Steen het zo mooi samenvatte: “Ik snap er niets van en vind er ook geen bal aan”. Maar ze bleven al die jaren trouw kijken met als resultaat dat ze onze filmkeuze nu veel meer kunnen waarderen.
Bij de meeste films die we in Het Gasthuis vertonen, worden geen filmtitels vermeld in de media. We vragen daarvoor een ander recht op vertoning aan dan voor filmvertoning op onze hoofdlocatie. De kosten zijn dan lager en daardoor kunnen we deze films, ook voor een kleiner publiek, toch in Schijndel vertonen. Onze bezoekers, leden en niet-leden, bereiken we via de nieuwsbrief en via een inlogpagina op de website.
Soms zijn er ook vertoningen op andere dan de dinsdagavonden. We projecteren met dezelfde beamer die we in het City Theater en bij de openluchtfilmvoorstellingen gebruiken. Omdat de zaal niet optimaal verduisterd kan worden, is film vertonen vanaf mei tot en met augustus niet mogelijk.
Gedenkwaardige (project)avonden
In 2016 vertoonde het tweede deel van ons succesvolle project 'De Wereld Woont In Schijndel'.
'Tijdbommen, de keuze van Sanne' vertelt het verhaal over Sanne die haar borsten preventief heeft laten verwijderen. De avond werd geopend door Jolanda Rubens van het Vicki Brownhuis uit Den Bosch, het inloophuis voor mensen die op de een of andere manier te maken hebben met kanker. Er werd een korte introductiefilm vertoond van het Vicki Brownhuis. Daarna hield Audrey Boeff, de regisseur van de documentaire, een introductie. Sanne was zelf ook aanwezig om vragen te beantwoorden.
Een indrukwekkende avond over een krachtige jonge vrouw. Dat geeft hoop, hoe moeilijk de omstandigheden ook zijn. Sanne is zo puur, dat hebben we tijdens de filmavond mogen ervaren. De opbrengst van de avond, toegang en donatie, is overgemaakt naar Borstkanker Vereniging Nederland ten behoeve van de informatiedag over BRCA voor jongeren.
Djembé-avond. Een oproep in de krant: we zijn van plan de film 'The Visitor' te vertonen en daarin speelt djembé een belangrijke rol. Wie zo'n instrument heeft, kan dit meenemen voor een gezamenlijk optreden. Daar werd goed gehoor aan gegeven. Tijdens de pauze werd er driftig op losgeslagen, onder de spontane leiding van Marc Willems die zelf djembé-lessen geeft. Men kreeg er geen genoeg van en na de filmvertoning trommelde men er nog een klein uur op los! In totaal deden 22 djembé-spelers mee en kregen zo gratis les van Marc Willems. Het was een mooie combinatie: film en een live optreden in het sfeervolle Het Gasthuis.
Een andere gedenkwaardige avond was de vertoning van 'Down to Earth'. Vanwege de enorme belangstelling hebben we de documentaire op 2 uitverkochte avonden (28 februari en 2 maart 2017) vertoond. Voorafgaand aan de filmvertoning kon het publiek genieten van het TEDx gesprek van Rolf Winters (regisseur). De documentaire gaat over een Nederlands gezin en hun drie jonge kinderen die hun kosmopolitische leven achter zich laten en de wereld rondreizen op zoek naar een nieuwe kijk op het leven.
Tijdens hun vijf jaar durende reis wonen ze bij enkele van de oudste gemeenschappen op aarde. Ze leggen hun ontmoetingen vast met stamoudsten die nog nooit eerder zijn gefilmd of geïnterviewd. Zonder crew of schema, met slechts één camera. Het nagesprek werd verzorgd door Birgit Vandermeulen. De documentaire kreeg een prachtige 4,47 sterren.
De documentaire 'The True Cost' vertoonden we in samenwerking met de Fairtrade-groep Meierijstad. Er kwamen veel bezoekers op de film af, hoewel het thema niet vrolijk stemde. De kledingindustrie is de op een na meest vervuilende industrie ter wereld. Alleen de olie-industrie is nog erger. In alles zit gif of er worden vervuilende middelen of te veel water gebruikt om stoffen te produceren. De productie van kleding kost letterlijk mensenlevens.
De bezoekers toonden zich geschokt door de ernst van het verhaal. Hein Voss, die al sinds jaar en dag pleit voor kleding die eerlijk geproduceerd wordt waar geen gif in zit en waarvan de productie geen aanslag pleegt op het milieu, was aanwezig met zijn fairtrade kledingcollectie. Evenals ontwerpster Bianca van der Linde die alle foute stoffen in de ban heeft gedaan. Eko de Peko had een stand met fairtrade kinderkleding. Er werd veel gekocht, ook bij de Wereldwinkel die uiteraard ook aanwezig was. Het signaal was naar onze mening overgekomen.
Documentaire 'Doof kind'. Jeanne Berkelmans en Ellen Vinks, allebei vrijwilliger bij onze Filmclub, leiden de avond in. Ze zijn beiden werkzaam bij doveninstituut Kentalis en dat maakt het voor hen een bijzondere avond.
We hebben de avond samen met de personeelsvereniging van Kentalis georganiseerd. De zaal was stijf uitverkocht. Horenden en doven, het publiek is gemengd; vrouwen zijn overduidelijk in de meerderheid. Linda Kahle, tolk Nederlandse gebarentaal, vertaalt in beide richtingen: van gebaren naar klinkende woorden en van gesproken taal naar gebaren. De aanwezigen leren een mooi begrip: taalkijken (want doven kijken naar taal).
Wim Poort en zijn vrouw Diana Withagen (medewerkster bij Kentalis) en hun 23-jarige dochter Dewi vertellen samen een indringend verhaal over doof zijn. Geen probleem, vindt het dove ouderstel. ,,Voor ons tenminste niet”, zegt Wim. ,,We hebben een beperking, maar zijn zeker niet gehandicapt”. Diana vult aan ,,Maar of de maatschappij dat ook zo ziet?”
In het imposante decor van de oude kapel spelen de ouders en hun horende dochter een scène uit het alledaagse leven na. Hoe een caissière merkt dat moeder Diana doof is, niet weet hoe ze daar mee om moet gaan en dan maar via de horende Dewi tegen Diana gaat praten. ”Het gebeurt zo vaak”, zegt de tweetalig (Nederlands en gebarentaal) opgevoede Dewi. Het voelt alsof haar moeder niet voor vol wordt aangezien. Haar moeder: ”Ik wil dat mensen tegen mij praten”. Dat is ook de grote les voor horenden die Wim, Diana en Dewi uit de film en hun eigen leven halen. Ofwel: behandel doven als gelijkwaardig. Ben niet bang voor doven. Doe moeite. Praat zichtbaar en articuleer duidelijk. En voor doven: geloof in jezelf. Ga je eigen weg in het leven. Hun woorden vinden grote weerklank in de zaal.
De avond is geslaagd, weet Jeanne Berkelmans te melden. We hebben deze filmavond samen georganiseerd om meer begrip te kweken voor doven. Het applaus na afloop is terecht, alleen hoort niet iedereen dat. Maar alle aanwezigen zien het: handen die wapperen boven hoofden.
Milieu-avond met de documentaire 'Ice and Sky' (2018). Bij deze film hebben we samengewerkt met de Energiecoöperatie, Fairtradegroep, Wereldwinkel maar ook met Peter Simons die zijn eigen ecohuis bouwt. De documentaire 'Ice and Sky' van regisseur Luc Jacquet brengt het avontuur van de wetenschapper Claude Lorius in beeld, die in 1957 voor het eerst inscheepte om het ijs van Antarctica te gaan bestuderen. De film vertelt het verhaal van een bijzonder leven gewijd aan de wetenschap. Lorius onthult door zijn onderzoek lang bewaarde klimaatgeheimen die eeuwenlang diep opgeborgen lagen in het Antarctische ijs. Door middel van diepe ijsboringen toont hij aan dat het klimaat op onze planeet gekenmerkt werd door afwisselend lange koude en warme perioden. Maar zijn conclusies bevestigen ook het bange vermoeden van vele klimatologen dat de recente opwarming van de aarde niet een gewone temperatuurschommeling is maar veroorzaakt wordt door de mens.
De avond wordt ingeleid door Maayke Boon van Ostade van Energiecoöperatie Schijndel/Meierijstad. Daarna gaf Peter Simons uitleg over de bouw van zijn eigen ecohuis met milieuvriendelijke en/of gebruikte materialen. Maayke en Peter leveren net als Claude Lorius het bewijs dat je niet moet afwachten maar moet aanpakken, hoe klein je bijdrage ook is. Wij geven hen met alle plezier een podium.
Een paar keer hebben we de integrale uitvoering van de Matthäus-Passion o.l.v. Reinbert de Leeuw in de Nieuwe Kerk in Amsterdam vertoond. Het waren indrukwekkende en emotionele avonden met prachtige muziek en gedachten. Vrijwilliger Leon van Houten gaf een inleiding op deze bijzondere muziekregistratie. Omdat het geluid heel belangrijk is bij deze film, werd er een extra geluidsinstallatie geplaatst. In 2018 is zowel de volledige Matthäus-Passion als de Matthäus-missie vertoond, beiden van regisseur Cherry Duyns.
In 2016 werd de Italiaanse film 'In Grazia Di Dio' van regisseur Edoardo Winspeare vertoond. De film gaat over een economische crisis en hoe je daarmee kunt omgaan: namelijk, terug naar de natuur en door ruilhandel. Aan iedere bezoeker werd gevraagd dagelijkse benodigdheden zoals houdbare etenswaren en apotheekbenodigdheden mee te brengen.
Dit verzoek werd gedaan omdat Griekenland sinds 2010 in een grote financiële crisis verkeerde. Filmclublid Marijke de Weerd organiseerde al vele hulpacties voor de mensen daar en kent de mensen. De hulp zou dus goed terecht komen. De oproep om eten en medicijnen mee te brengen werd royaal beantwoord.
In 2009 zijn we gestart met het project ´De wereld woont in Schijndel´. Dat deden we in de verschillende kleine zalen van ´t Spectrum. Vanaf 2016 gaat het project verder op de locatie Het Gasthuis. Zie verder
Nagenoeg elk jaar besteden we aandacht aan de Internationale Vrouwendag op 8 maart. Er zijn jaren waarin alle films in maart een vrouwenthema hebben.
We zijn niet te stuiten. De Filmclub kan vrij programmeren zeker op de locatie Het Gasthuis. Begin april 2018 vertoonden we 3 films in 1 week , 'Doof kind', 'Vele Hemels boven de zevende' en 'Naziha's lente'. Dat hadden we nog niet eerder gedaan. De avonden werden door verschillende projectgroepen georganiseerd. Dergelijke avonden vragen veel voorbereiding, maar de voldoening is des te groter. Het uitgangspunt is en blijft als we een film programmeren en we zien daar een thema-avond in, dan zoeken we contact met organisaties wiens activiteiten bij de Filmclub een podium krijgen´.
Voor uitdagingen zijn we wel te vinden. Zo organiseerden we een filmmarathon met 2 films op 1 avond 'The Disappearance of Eleanor Rigby: Him & Her' van regisseur Ned Benson. Om 191 minuten lang op een stoel te zitten was voor niemand een probleem. Sommigen hadden hun eigen tuinstoel meegebracht. Men vond het een mooi project om het stel Eleanor en Conor te volgen. Het speciale van deze film is dat we de film 2 keer te zien krijgen, eerst vanuit de beleving van Conor en daarna vanuit de beleving van Eleanor.
Op zaterdag 14 december 2019 vertoonden we 'So Long, My Son', een 3 uur durende film van de Chinese regisseur Wang Xiaoshuai. We durfden het aan om de film zonder pauze te vertonen. We vroegen het publiek wel hun comfortabele (tuin)stoelen mee te brengen. Nagenoeg iedereen gaf hieraan gehoor. Om het nog gezelliger te maken, werden voor aanvang diverse Chinese hapjes geserveerd. Het werd een mooie en gezellige avond.
Corona
10 maart 2020 zou een gedenkwaardige dag worden. Een live uitgezonden persconferentie van de veiligheidsregio's in Brabant in verband met het coronavirus, een paar uur voor onze filmvertoning, gaf aan dat het coronavirus was toegeslagen en er snel maatregelen genomen moesten worden. Dat gaf volop hectiek. We moesten snel acteren, beslissingen nemen en het publiek informeren. De avond was immers uitverkocht. De geprogrammeerde film was 'Fisherman’s Friends' van regisseur Chris Foggin. Omdat deze film over een zeemanskoor gaat, hadden we het mannenkoor ‘Kabelgat Ramblers’ uit Veghel uitgenodigd voor een live optreden. Maar gezien de omstandigheden en het besmettingsgevaar liet het koor een paar uur voor de uitvoering weten niet te komen. Het maakte het er niet makkelijker op. We besloten de filmvoorstelling te laten doorgaan met de nadrukkelijke opmerking de richtlijnen van het RIVM op te volgen. Er kwamen toch nog veel bezoekers. Het zou voorlopig de laatste filmvoorstelling worden en de eerste coronagolf was een feit. In de zomer waren de besmettingen sterk verminderd en konden we vanaf september weer films vertonen, wel met de restrictie van maximaal 30 personen.
De zaalindeling moest worden veranderd zodat iedereen 1,5m van elkaar kon zitten. Ook moest men een mondkapje op dat als men eenmaal zat, af kon. Maar op 13 oktober moesten we de zaak weer sluiten; de tweede coronagolf was een feit.
Voor de tweede keer konden we het filmprogramma dat we voor ogen hadden niet uitvoeren. Via de website en nieuwsbrieven werden de leden en niet-leden op de hoogte gebracht. De filmtheaters en bioscopen bleven 7,5 maand gesloten. Op 5 juni 2021 konden ze hun deuren weer openen, maar wel met de restrictie van de 1,5 meter-regel. De Filmclub zou pas in september weer starten in zowel Het Gasthuis als in de Podiumzaal van 't Spectrum.
Afsluitend kunnen we concluderen dat de films en filmprojecten op deze locatie zorgden voor een jaarlijks toenemend aantal bezoekers. Vanwege die drukte hebben we een reserveringssysteem ingevoerd. We kunnen in Het Gasthuis maximaal 100 bezoekers ontvangen.