Vanaf 11 januari 1994 tot en met 4 september 2018 heeft de Filmclub films vertoond in het City Theater. Dat waren er in totaal 307. De laatste film was 'Breathe' van regisseur Andy Serkis met Andrew Garfield en Claire Foy in de hoofdrol.
Laatste city met van links naar rechts: Peter, Edith, Ellen, Coby en Chris
Het begin
De eerste film 'The Piano' van regisseur Jane Campion met in de hoofdrol Holly Hunter, Anna Paquin en Harvey Keitel vertoonde we op 11 januari 1994. De film werd druk bezocht.
In 1994 had de Filmclub 176 leden die 50 gulden betaalden om 10 keer per jaar, op de eerste dinsdag van de maand, gratis naar de film te kunnen. Men kon aangeven welke film men graag zou willen zien. De beslissing lag bij de organisatie die bestond uit Janine Cooijmans, Fred Mathijsen, Suzanne van Heeswijk en Saskia van Tiel. Elk lid kreeg een clubpasje.
De films werden met pauze vertoond. Dat gaf de kijkers de gezelligheid om elkaar te ontmoeten. Maar ook om technische redenen: de film zat meestal op 2 spoelen van 3 of 4 aktes en die moesten worden verwisseld. Daar was de pauze goed voor.
Eén film bestond uit 2 spoelen
In het eerste jaar van de Filmclub werd ook een ontbijtbios georganiseerd op een zondagochtend. Het was zo druk bij 'Driving miss Daisy' van regisseur Bruce Beresford dat zelfs de biljarttafels van de ‘The Shooter’, de zaal naast het City Theater, gebruikt moesten worden. Je kunt wel stellen dat de Filmclub in het oprichtingsjaar een vliegende start maakte.
Veel belangstelling voor ontbijtbios (2001)
In de beginjaren waren alle films alleen toegankelijk voor leden. De meeste leden kwamen uit Schijndel maar men kon ook leden uit Heeswijk-Dinther, Den Dungen, Sint-Michielsgestel, Boxtel, Sint-Oedenrode en ’s-Hertogenbosch verwelkomen. Over het algemeen was men tevreden over de filmkeuze maar er waren ook films die men niet kon plaatsen zoals de film 'Der Himmel über Berlin' van Wim Wenders. Er was veel gemor na afloop van de vertoning. In de beginjaren varieerde de filmkeuze van populair tot arthouse. Zo werd 'Rebecca' vertoond van regisseur Alfred Hitchcock, 'Forrest Gump' van Robert Zemeckis, 'Die Ehe der Maria Braun' van Rainer Werner Fassbinder en 'Trois Couleurs: Rouge' van de Poolse cineast Krzysztof Kieślowski. Deze wisselende keuze viel niet bij iedereen in goede aarde. Het ledental daalde en in 1999 had men nog maar 70 leden over.
Nieuw bestuur
De organisatoren Janine Cooijmans en Fred Mathijsen gaven aan te willen stoppen en vroegen Francien van Oorschot en Jac van Houten samen met Björn van Lent om de organisatie over te nemen. Het drietal startte op 11 januari 2000 met de film 'My name is Joe' van Ken Loach, een echte arthouse/filmhuisfilm. Maar ook het nieuwe bestuur moest in hun eerste jaar al met de billen bloot tot ze 'Unforgiven' van Clint Eastwood vertoonde. Na die film werd het scheurbriefje geïntroduceerd waarmee de bezoeker zijn of haar waardering kon geven en deze werd bij de volgende filmvertoning bekend-gemaakt. Ook startte Jac toen met een kleine inleiding op de film. Het nieuwe bestuur ging steeds meer films vertonen uit het filmhuis en arthouse circuit. Zo werd de ‘bandbreedte’ van de filmkeuze smaller en was het voor het publiek duidelijker wat men kon verwachten. Dat bleek een goede zet en het aantal leden steeg weer.
Vanaf 2002 werden er meer films vertoond, nu eens in de twee weken. De tweede vertoning, ‘de extra film’ in de maand, trok minder bezoekers dan de ‘Filmclub-avond’ op de eerste dinsdag van de maand. Bij het 10-jarige bestaan in 2004 hadden we weer 154 leden. Om dit jubileum te vieren werd de klassieker van Bernardo Bertolucci 'Novecento deel 1 en 2' gratis aangeboden aan de leden. Eind 2006 werd met de ‘extra film’ gestopt. Dit vanwege de te hoge kosten en omdat we een jaar eerder extra films waren gaan vertonen in de kleine zaal van ’t Spectrum. We bleven doorgaan met het jaarlijks organiseren van een ontbijtbioscoop op de zondagochtend. Daar was veel belangstelling voor en de gasten namen plaats in zowel café De Beurs als in de ontvangsthal en de foyer van het City Theater. Het was er altijd gezellig.
De zaal
We waren heel blij dat we films konden vertonen met een goed zicht op het scherm maar de locatie had veel gebreken. Zo was het in de winter niet warm te krijgen en moesten de bezoekers met hun jas aan en met plaids van de Filmclub de film bekijken. De verwarming kon het niet aan. De accommodatie moest eigenlijk verbouwd worden tot een nieuwe podiumaccommodatie maar dat kwam maar niet van de grond. De 35mm projectie liet te wensen over, zeker met betrekking tot het geluid, maar ook de ondertiteling was soms slecht te lezen.
Een nieuw projectiescherm dat de Filmclub in 2004 kocht, bracht wel wat verbetering maar niet voldoende. De stoelen (98 stuks) op het balkon waren oud en soms versleten, maar het zitcomfort was prima.
City theater 2015
Tot 2010 stonden er beneden losse kuipstoeltjes maar na 2015 kwamen er betere stoelen. Daar 1,5 uur op te zitten ging net. Het City Theater is een accommodatie waar je naast films ook toneel en muziekuitvoeringen kon bekijken. Als er in het weekend een drukke DJ-avond was geweest kon je op dinsdagavond het bier nog ruiken en de vloer voelen plakken.
Balkon City theater 2016
Al met al waren we blij dat we deze nostalgische accommodatie hadden, een betere was er niet te vinden in Schijndel. En…… het was een grote accommodatie wat zeer tot zijn recht kwam bij films waar veel belangstelling voor was, zoals bij: 'De Tweeling' van regisseur Ben Sombogaart (mei 2003), 'Der Untergang' van Hirschbiegel (februari 2005), 'Das Leben der Anderen' van F.v. Donnersmarck (september 2007), 'Haar naam was Sarah' van Gilles Paquet-Brenner (april 2011) en 'Intouchables' van Olivier Nakache, Éric Toledano (oktober 2012).
Bij 'Intouchables' met 270 bezoekers en 'Haar naam was Sarah' was het meer dan druk. Het was nog nooit zo druk geweest, het aantal bezoekers was groter dan het aantal beschikbare stoelen. Dat het druk zou worden bij deze films hadden we wel verwacht maar op zoveel mensen hadden we niet gerekend. De kassa ging om 20.00 uur open maar om 19.30 uur stonden al mensen voor de ingang. De rij wachtenden was zo lang dat men buiten het gebouw al moest aanschuiven. Het balkon was al na een paar minuten uitverkocht. Het was sjouwen met stoelen in de zaal om iedereen toch zijn of haar plaatsje te geven. De bezoekers die helemaal vooraan zaten hadden slechts 2 meter afstand tot het brede scherm. Maar men wilde hoe dan ook de film zien. We hebben toch nog 30 mensen naar huis moeten sturen. Heel erg jammer, maar het kon niet anders.
Vaarwel 35mm
Af en toe vertoonden we voorafgaand aan de hoofdfilm een oud Polygoonjournaal met de stem van de onnavolgbare Philip Bloemendal. Die Polygoonjournaals op 35mm film lagen in de projectieruimte stof te vangen. Die hebben we dus maar weer eens door de filmprojector gehaald en dat werd telkens goed ontvangen.
Filmcabine City 35mm projectoren
Omdat in 2010 alle bioscopen in Nederland van 35mm projectie waren overgegaan naar digitale projectie (DCP) kwamen er geen 35mm films meer uit. Het City Theater wilde niet meegaan in deze vernieuwing. De kosten waren namelijk te hoog zo’n slordige 80.000 euro. Dus dat was een probleem voor het voortbestaan van de Filmclub. We zagen deze technische verandering al jaren aankomen en daarom hadden we geld opzij gezet om een professionele beamer te kopen en verder te gaan op DVD en Blu-ray content. Deze beamer stond midden in de zaal op 10 meter afstand van het scherm.
De eerste DVD/Blu-ray projectie was op 6 april 2010 met 'Das Weisse Band' van Michael Haneke. Merkwaardig genoeg was het beeld op het doek beter dan met 35mm projectie en de ondertiteling was nu wel goed leesbaar. Dus hier konden we voorlopig mee door. Nadeel was wel dat we geen echt actuele films meer konden vertonen, maar het voortbestaan van de Filmclub was hiermee wel veiliggesteld.
Eind 2011 werden vooral de foyer boven en de trap gerenoveerd. We moesten daardoor 1 filmavond laten vervallen. Eind 2013 vertoonden we het waargebeurde verhaal 'Hannah Arendt' van Margarethe von Trotta. Voorafgaand aan de film lieten we een kort interview zien van Hannah Arendt. De avond viel niet in goede aarde, men vond het te veel op een voorlichtingsavond lijken.
Hoe dan ook bleef het aantal bezoekers sterk stijgen terwijl het aantal leden onveranderd bleef. We zouden de komende jaren veel moeite doen voor een betere accommodatie met een professionele digitale 2K projectie, de landelijke norm.
Op 4 september 2018 was de laatste filmvertoning in het City Theater en konden we verhuizen naar de Podiumzaal van ‘t Spectrum met topapparatuur en DCP 2K projectie. Eindelijk!
Het gevolg was wel dat er geen films meer werden vertoond in het City Theater. Er kwam een einde aan een lange filmgeschiedenis op deze historische plek.