Filmtitel La Vie en Rose
Regisseur Olivier Dahan
Datum 05-06-2007
Locatie City theater
Waardering 4,50
Opmerking Waargebeurd verhaal
Verslag Een grote opkomst (144 bezoekers waarvan 78 leden) en warm was het afgelopen dinsdag.
Zweet, hoofdpijn en deuren die open moesten voor extra frisse luchttoevoer kenmerkte de avond met La vie en rose en dat 140 minuten lang.
Ja film kijken is heel leuk maar het vergt soms een goede conditie. Om de harde konten wat te verwennen zijn de plaids (voor de koude periodes) ook bij warm weer in te zetten. Ja het inkoopbeleid van de Filmclub is niet voor één gat gevangen.
Met La vie en rose kregen we een goed beeld te zien van het leven en werken van Edith Piaf.
Ik wist niet dat het zo'n veeleisende vrouw was, hoorde ik iemand zeggen. Ook de casting van de moeder en het hoertje die Edith als kind liefdevol opving leken te veel op elkaar en dat met al die tijdsmontages was het soms zoeken wie wie was. Maar boeiend was het met een ontroerend einde.
De vaart in de film en de montage naar de jeugd, de jaren van ontdekking en haar laatste dagen gaf waren tekenend voor die tijd en een metafoor voor haar leven. Ze was intiem, intens, breekbaar en onverwoestbaar op hetzelfde moment. Wat een leven.